7 Nisan 2012 Cumartesi

aaa bakın ben bloga döndüm!

tumblr var ama aynı havayı vermiyor azizim. orası komikli şakalı şey paylaşma yeri adeta. burda çok da güzel zırvalarım yani, seviyorum blog olayını.

neyse işte, bi süre yine yazmaya çalışıcam anlayın ki.

bugün woi vardı mesela, uzun zaman sonra frp oynadım neşelendim. baya kazmayım konu frp olunca, ne oynayabiliyorum, ne oynatabiliyorum, bi de üstüne panik yapıyorum. ama eğlenceli yani :D

haftaya da YUCON var, kısmetse, ilk ve tek defa evvelki ay oynattığım oyunu tekrar açacğaım. ayrıca FREE FOOD!

şimdilik böyle. yine yazarım yani

ok kib bye

9 Nisan 2011 Cumartesi

ay lev ye

 
İnsan zaman ilerledikçe “değerli” ve “vazgeçilmez” gördüğü şeylerin birçoğunun aslında o kadar de mühim olmadığını fark ediyor.Ama bazı şeyler var ki ne kadar zaman geçerse geçsin gerçekten vazgeçilmesi bir kenara atılması imkansız.Benim için bunlar bana her zaman rol modeli olmuş olan ve daima saygı duyacağım annem ve babam, mıncırmaya doyamadığım kardeşim, kardeş gibi büyüdüğüm kuzenim ve şu iki akıllı <3 kendilerini halen düzgün nickler bulamadıkları için kınıyor ve “Cary ve Wed” olmakla cezalandırıyorum (ayrıca bkz. Caroline ve Wednesday)

İkisiyle teee lisenin başında tanıştım.En klasik hikaye olarak hoşlanamamıştık birbirimizden ama sonradan öyle bi kaynaştık ki…Hayatım boyunca Cary ve Wed gibi başka insanlarla tanışamayacağımı biliyorum.Yanlarında gerçekten kendim gibi olabildiğim, oturup saatlerce star wars yüzüklerin efendisi falan konuşabileceğim, anime izleyip sütyenlilerle dalga geçebileceğim,her pazartesi “ahanda yeni cosplay!” diye cowonla yanlarına gidebileceğim, beraber hesionka takip edebileceğim, dizi izleyebileceğim, kitaplarımı dergilerimi paylaşabileceğim yegane insanlar cary ve wed benim için.Bu lafları defalarca söyledim belki ama bir bu kadar daha söylesem bıkmam..Çok zor dönemlerden de geçtik ama biliyorum ki kopmayacağız artık <3 ikinizi de çok seviyorum dedelerim xD

Neyse bu yazıyı yazma sebebime gelecek olursak..Cary’min doğum günü <3 şu an sınavlarla boğuştuğundan okuyamayacak bunu ama sonradan okuyup miymiymiyk diye sevinsin diye yazmak istedim ^^ doğum günün kutlu olsun canım.sen de wed de iyi ki varsınız ve iyi ki tanışmışız..ikinizi de çok çok çok seviyorum <3

3 Nisan 2011 Pazar

bu da böyle bi yazı

Bir süredir pek kendimde değildim..Öyle birşeye bulaşmışım ki içinde kalsam da çıksam da acı çekecektim.ben de çıkmayı seçtim.Umarım toparlanırım.

Baya dolu dolu geçti bu haftam~ Ece-chii geldi *-* çok kısa süre görüşebildik ama süperdi *-* kawaii~ dün de yucon vardı.survival oynadık zombi oyunu..Hala tedirginim yaa xD zombi kötü bişiy xD

haftaya vizeler başlıyor T^T arada da one piece partisi var.kısacası accayip dolu olazayim..(geçen haftalarda da woi zombie walk falan derken yerimde durmadım ya neyse xD)


ayrıca cosplayer saya ölmüş lan >.< içim parçalandı valla.öyle yani.


Neeee~ asıl olay yine saç rengi değiştirme hedesi yaptım..baya kahveye dönmüştü aralarını sarıya açıp hareketlendiriyim dedim.peki noldu?

maviyi de denemek için attım.ama o kırmızımsı yerler kendiliğinden oldu fhdslfls 1 gün bile durmadan kapadım hemen siyah yaptım O_O

evet bu benim O_O

3 Mart 2011 Perşembe

HUUUUUUUURRRRRRRR

Okul başladı "hurrrrrrrrrrrrrrr!" diye geziyorum bikaç gündür..böyle bi iç sıkıntım var ki sormayın..iyiden iyiye bağlandım bölüme..Neyse ki ilk dönemki derslerin hepsini verebildim, düşük bi ortalamayla da olsa.Bütünlemenin bütünlemesini koymuş adamlar ellerinden gelenbi yaptılar yani.

Yarın da teknik gezimiz var Ankara'ya..tahmin edersiniz ne kadar alakalı olduğumu geziyle fhdslkfjkl

blogspot halen açılıyor bende ama sinirim geçmedi..biraz daha "hurrrrrrrrrr!!"layayım izninizle xD
Arkadaşım şaka mısınız siz?Blogspot'u kapatmak ne demek??!Bikaç gündür sinirden kuduruyorum resmen..Normalde kolay kolay sinirlenmem, ülkeye de hükümetimize de bağışıklık kazandım sayılır..Ama buı sefer iyiden iyiye tepem attı.O zaman tamamen kapatın interneti, hiçbi siteye giremiyoruz zaten?

Acaba sevgili hükümetimiz Mısır başta olmak üzere ayaklanan ülkeleri görmüyor mu?Yoksa bi ayaklanmadan korktukları için mi bu kadar karşılar düşünce özgürlüğüne?O zaman başka bi teknolojiye yönelsinler, düşünmemizi engellesinler?Ben karşı çıkmam valla kendimi harap etmektense milyonlarca vatandaşımız nasıl yaşıyorsa ben de öyle ot gibi yaşarım..

Gerçi ayaklanamayacağımız ortada,istiklal marşı okunurken ağzını oynatanlar gibiyiz, destek veriyoruz güya ama sesimiz çıkmıyor..Zaten kimsenin de götünü kaldırıp bişeylere dur demeye niyeti yok gibi..

izninizle beynimi kapatıcam bi süre

21 Şubat 2011 Pazartesi

I



Koştur koştur yurttan fırladım.Geleceğimi söylediğim saate 15-20 dakika vardı ve taksime gitmem bi saatten fazla sürüyodu.bi yandan metrobüse koştururken bi yandan telefonumu çıkarıp mesaj attım "neko-kun!ben biraz gecikicem taksime gelince haber ederim!" çok geçmeden cevap geldi "tamam munchy =3" diye.O sırada durağa geldim bir kıyamet kargaşa içerisinde metrobüse binmeyi başarmıştım.Oturdum, kulaklıklaırmı takıp müzik dinlerken uyuklama olayına giriştim.bi yandan da sevgilimle mesajlaşıyordum , çok da uyuyamıyordum kısacası.mecidiyeköyde metroya geçtim yine koşturarak.ve sonunda taksime ulaştım Meydandaki burgerda oturuyolardı.yanlarına geçtim ben de biraz soluklandım.Zaten kırk yılda bi görüyoduk birbirimizi o yüzden gecikince kendime kızmıştım ama onlar bana kızgın değil gibiydiler.icetealerimizi yudumlayıp sigaralarımızı içerken muhabbet ettik biraz.Bi yandan da ondan sonra nereye geçsek ona karar vermeye çalışıyoduk.

O sırada cadde tarafından sesler geldi, terastaki insanlar kenara doğru yönelip aşağıyı izlemeye başladılar biz de peşlerinden gittik yavaşça.ciddi bişey değildi muhtemelen her zamanki eylem çatışma olaylarıydı.cumartesi anneleri, hayvan hakları koruyucuları muhtelif işçi sendikaları vs polis.küçük olmanın avatnajını kullanarak kenardan sıyrıldım ve önlere geçtim.evet tahmin ettiğimiz gibiydi, 3-4 kişi polisle çatışıyordu.bir terslik var gibiydi ama?lenslerimi takmamıştım, gözlerimi kısarak daha dikkatle baktım.polisler kalkanlarını önlerine almışlar ve o 3-4 kişi için barikat kurmuşlardı , birbirlerine bakıp ne yapacaklarını tartışıyor gibiydiler.eve eylemci olduğunu düşündüğüm adamlar.bir tanesi inatla gidip kalkana çarpıyordu diğeri ellerini öne uzatmıştı, polise doğru.çok garip gözüküyorlardı.Güldüm, ve endişeli endişeli olayı izleyen insanlar dönüp bana garip garip baktılar. "zombie walk yapıldığından haberim yoktu" dedim umursamazca.Bu sırada Tolga ,Yiğit ve Gürkand a insanların arasından sıyrılıp yanıma geldiler.onlara dönüp sırıtarak "zombie walk" dedim.bu sırada zombilerden birisi polislerin yanınan ayrılıp gayet yapay duran zombie yürüyüşüyle caddeye doğru ilerlemeye başladı.biraz daha dikkatle inceledim onu, pek makyaj yapmamıştı, soluk bi teni vardı göz altları da çökmüştü sadece.baya başarısızdı yani makyajı.Ben onu incelerken insanların yanına yaklaşmıştı bile.ona yaklaşan fotoğraf makinalı kıza doğru baktı, bir an duraksadı sonra da ona saldırmaya yeltendi.kız gülerek bir-iki adım geri çekildi.açıkçası saldırısı makyajı ya da yürüyüşünden daha etkileyiciydi o yüzden çok da başarısız olmadığını düşünmeye başlamıştım.zombi kıza doğru biraz daha ilerledi, kız makinasını arkadaşına uzattı "çek" diye işaret ederek ve kendini zombiye bıraktı.zombi kıza iyice yaklaştı bir yandan tırnaklarını batırırken bir yandan boynunu ve yüzünü ısırıyor gibi yaptı. yanımdakilerin seslerini duyunca daha dikkatli baktım , ısırıyor gibi yapmıyor da cidden ısırıyordu sanki, kızın boynundan kan fışkırıyodu, kız kaçmaya çalıştıkça üstüne geliyordu iyice sarmıştı onu.gerçekten inandırıcı gözüküyordu..

"Destan." diye seslendiklerini duydum, bir dakika manasında parmağımı kaldırdım.biraz daha izlemek istiyordum, çünkü çok özenerek yapmışlardı.Polisin silahını çektiğini ve zombilerden birini vurduğunu görüdm diğeri de copuyla bi zombinin üzeirne çıkmış ona vuruyordu."Destan!"bu sefer daha sertti sesleri, döndüm.>Terasta bizden başka pek kimse kalmamıştı, insanların içeriye merdivenlere seyirttiklerini görüdm "aşağı mı iniyoruz?" diye sordum heyecanla.ciddi yüzlerle bana baktılar."Ne?Katılıyormuyuz yoksa?"Yüz ifadeleri değişmemişti, çantalarını topluyolardı hızlıca"bana inandığınızı söylemiyceksiniz dimi?" dedim o sırada kolumdan çekip merdivenlerden aşağı sürüklemeye başladılar beni" saçmalamayın!" dye bağırıyordum.aşağı indik bu sırada.8-9 metre ilerimizde fotoğraf makineli kıza saldıran zombiyi görebiliyordum, bu kez bi başkasını "yiyordu" .kızı görmek için yerlere bakındım, yerde değildi.

kendisini ısıran zombinin biraz arkasında başka birine saldırmakla meşguldu.yüzü soluk gözüküyordu.bu kadar kısa sürede makyaj yapmasına imkan yoktu biliyordum ama.beni sürükleyen tolgalara baktım bi an için onlar da durmuş görüntüye bakıyorlardı.ama inanmak?saçma gelyiordu..hala..

insanların çoğu yavaştan uzaklaşmıştı,gerçekliğe inanmayan bir kısmıysa hala izliyordu.polisler coplarıyla yakaladıkları zombilere vuruyorlardı ama çokd a başarılı sayılmazlardı.meydan tarafına baktığımda daha çok zombinin geldiğini gördüm, demek ki caddeye inecektik.Hızla döndük ve aşağı ilerlemeye başladık.bizim kadar hızlı giden yok gibiydi insnalar rahatsız olmuşlardı ama yavaş yavaş gidiyorlardı aşağı.anlaşılan kaos havasını yaşayan sadece bizdik.

O an istiklalde market olmayışına lanet ettim.bir an önce şov izleme havasındayken şimdi hayatta kalma güdülerim harekete geçmişti.Yiyecek depolamalıydık, saklanmalıydık, silahlanmalıydık.

biraz ilerde birkaç zombi daha vardı.hızla devam ettik ve onları izleyen kalabalığın etrafından dolaştık.Pizzahut?Burger king?hangisine girmeliydik? lanet yiyeceklere ihtiyacımız vardı.ayrıldık.tolgayla birlikte görüdğümüz ilk büfeye daldık.onu ilk kez böyle ciddi görüyordum.hızla adamın yanına gitti ve bi yumrukla adamı bayılttı.o poşetlere alkol-görünüşe göre ben dahil hepimizin ihtiyacı olacaktı- kuruyemiş falan doldururken ben de sigaralara abandım.onlarca paketi poşete tıkarken  zombileri unutmuştum adeta.birkaç dakika içinde alacağımızı alıp dükkandan çıktık ve galatasaray lisesinin önünde yiğitlerle buluştuk.hızla aşağı doğru ilerlemeye devam ettik.Bu olay düşündüğümüzden çok daha hızlı yayılıyor gibiydi.yukardan gelen çığlıkları duyuyorduk, insanlar iyiden iyiye koşmaya başlamışlardı, bizim de bu gidişle yayan olarak fazla şansımız olmayacktı.Ancak trafik ve kaos ortamında araba çok da dezavantajlıydı.lisenin aşağı inen araçların geçtiği yol tıkanmıştı bile.Hızla koşturup devam ettik, tünelin oraya vardık "girmiyormuyuz?" diye sorduğumda hayır dediler.haklılardı da..içeride bir tane bile onlardan varsa karaköye çıkana kadar hepimizin sonu gelirdi.mecburen yürüyerek devam ettik.her adımda ayaklarım daha fazla ağrıyor, poşetim daha da ağırlaşıyordu adeta ama şikayet etmedim.

sonunda karaköye inmeyi başardık.erkekler nereye gideceklerini tartışırlarken bir sigara yaktım ve sakinleştim biraz.onlarla mı gidecektim? muhtemelen hazırlıklılardı ve zombilere neler yapılabileceği konusunda benden çok şey biliyorlardı.Ama ben hazırlıklı değildim.yurda mı dönmeliydim?yoksa eve mi gitmeliydim? gideceğim yerdne muhtemelen ayrılamayacaktım.Ve evet gitmem şu anda çok zor gözüküyordu.Bikaç saat en fazla 1 gün içerisinde ulaşım iptal olacaktı ve gittiğim yerde tıkanıp kalacaktım.o an yurt gözüme daha korunaklı gözüktü.Telefonuma baktım.Sevgilim mesaj atmıştı, şu an ne kadar meraklansa da ona cevap atamazdım.aileme de ulaşamazdım.muhtemelen bir daha görmeyeceğim aileme.

aramalımıydım onları?uyarmalımıydım?muhtemelen buraya gelmeye çalışacaklardı..bunu göze alamadım.telefonumu cebine atıp yanlarına gittim vedalaşmak için.sigara poşetini yere bıraktım "yollarımız burda ay..""saçmalama!" diye gürlediler.muhtemelen tramwayın son durağına kadar bile dayanamazdım.beni bırakmıyorlardı.kabul etmekten başka çarem yok gibiydi.

"ee..napıyoruz?"

birbirlerine baktılar.evet bir planları vardı ve ben de onlara uyacaktım.


***

yaklaşan zombie walk'un hatrına neko inglor'a ithafen yazdığım hikaye parçası..birden oluştu ilerletirmiyim bilmiyorum hiç ^_^ of bi gelse zombiler ! ah bi gelseler <3

18 Şubat 2011 Cuma

Piercing x3

Çoook uzun zamandır istediğim bişeydi, çok rahat 4 senesi var yani.birden gaza gelip deldiriverdim kaşımı bir ay falan oluyor.arada bi deni üzse de *bkz sağa sola takıp acıtmam* mutluyum ya xD
 tabi şimdi foto koymak lazımdı ama süper üşengeç olduğumdan çekilmemişim hiç düzgün bişey.şurda var.








Bu da 29 ocaktaki cosplay partisinden bu arada .Maka Albarn halim xD Sarı peruğuma tüküreyim, hiç yakışmıyor ya bana sarı T^T


Bi de alakasız olucak ama  Lee ve Umut ile foto turuna çıktım bigün süper eğlenceliydi *-* çok bişey çekemiyorum daha ama çok pis modellik yaparım XD


neko nano desu <3


puddi tırnaklarım..hala izlemediyseniz şöyle alalım;





ölümcül bişey xD


bi de bunu buldum güldüm.4 sene önce falan çizmiştim  üniveristeye geçince saçımı deldirip saçımı maviye boyatıp bu kıyafetlerle dolaşıyodum güya xD. evet 4 sene önce maldım hala da biraz malım, çizimim de iğrençtir xD çok güldüm kendime..


neyse izninizle ben gidip saçımı falan boyıyayım biraz maviye.bahçivan kotum nerde beniiim! rofl


öpüyorum ^_^